Εξετάζουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, τόσο ως μεμονωμένα προϊόντα όσο και ως συστατικά έτοιμων γευμάτων. Μια βασική παράμετρος των δοκιμών είναι η ενόργανη ανάλυση των καταλοίπων για την ανίχνευση φυτοφαρμάκων, νιτρικών ιόντων, βαρέων μετάλλων και μυκοτοξινών, όπως επίσης και οι μικροβιολογικοί έλεγχοι για την ανίχνευση αιτιών αποσύνθεσης και ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών.

Ανάλυση καταλοίπων

Η παραγωγή των φρούτων και των λαχανικών εξαρτάται από την χρήση των φυτοφαρμάκων. Αυτοί οι συνθετικοί παράγοντες συχνά προκαλούν είτε κάποιο οξύ είτε κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας στο καταναλωτικό κοινό, οπότε και η χρήση τους και τα επιτρεπόμενα κατάλοιπά τους ρυθμίζονται αυστηρά. Επιπρόσθετα, υπολείμματα νιτρικών ιόντων, βαρέων μετάλλων και μυκοτοξινών που σχετίζονται με τα φρούτα και τα λαχανικά, ορίζονται εξίσου σε επίσημους κανονισμούς.

Στο υπερσύγχρονο εργαστήριο μας, καθορίζουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα προϊόντα σας όσον αφορά τα κατάλοιπα με βάση τις παρακάτω επίσημες μεθόδους:

Φυτοφάρμακα

• Συνδυαστικές μέθοδοι με την χρήση των τεχνικών LC-MS/MS και GC-MS/MS.
• Διθειοκαρβαμίδια, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 12396-2
• Ολικά βρωμιούχα ιόντα, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 13191-2
• Εξαιρετικά πολικοί παράγοντες όπως: το chloromequat (2-χλωρο-Ν,Ν,Ν-τριμεθυλοαιθαναμίνιο), το mepiquat (1,1-διμεθυλοπιπεριδίνιο) και το μηλεϊνικό υδραζίδιο, με βάση συνδυαστικές μεθόδους
• Εthephon (2-χλωροαιθυλοφωσφονικό οξύ), σύμφωνα με το ASU L 00.00-47
• Άλλες μεμονωμένες μέθοδοι

Το φάσμα των αναλύσεων μας περιλαμβάνει τους παράγοντες που σχετίζονται με τις συγκεκριμένες ομάδες προϊόντων. Με βάση τα ευρήματα, την έγκριση των δραστικών ουσιών κ.α., το φάσμα αυτό αξιολογείται επιστημονικά και αναθεωρείται σε τακτική βάση. Μαζί με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση της φασματομετρίας μάζας, μια τεχνική που εφαρμόζεται γενικά, επιτυγχάνουμε εξαιρετικά αποτελέσματα ακόμα και για ελάχιστα επίπεδα καταλοίπων. Επιπρόσθετα αποδεικνύουμε τακτικά τις ικανότητες μας σε διεθνείς δια-εργαστηριακές δοκιμές. Μετά την αξιολόγηση των ευρημάτων σχετικά με τα κατάλοιπα με βάση τις επίσημες οριακές τιμές από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ.396/2005, συνήθως προβαίνουμε και σε μια αξιολόγηση με βάση τα τοξικολογικά όρια για εσάς.

Νιτρικά ιόντα

–  Χρωματογραφική ανίχνευση ιόντων με βάση το πρότυπο ISO 12014-2

Τα περιεχόμενα των τροφίμων σε νιτρικά ιόντα (υπό μορφή των αντίστοιχων αλάτων τους) ρυθμίζονται στο παράρτημα της οδηγίας (ΕΚ) αριθ.1886/2006, στην οδηγία περί Διατροφής (ΕΚ) αριθ. 684/2004, στην οδηγία για το Πόσιμο νερό και στην οδηγία για το Μεταλλικό και το Επιτραπέζιο νερό. Ιδιαίτερα υψηλές τιμές νιτρικών ιόντων, κρίσιμες για την δημόσια υγεία, παρατηρούνται συνήθως στο σπανάκι, στην ρόκα, στα φύλλα μαρουλιού όπως και στο μαρούλι τύπου iceberg. Επειδή τα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στα νιτρικά ιόντα, θα πρέπει να τηρείται αντίστοιχα ένα ιδιαίτερα χαμηλό ποσοτικό όριο για τη συγκεκριμένη ομάδα τροφίμων.

Βαρέα μέταλλα

–  Το αρσενικό και τα βαρέα μέταλλα: μόλυβδος, κάδμιο και υδράργυρος, είναι ανιχνεύσιμα συνήθως χρησιμοποιώντας φασματομετρία ατομικής απορρόφησης (AAS). Μπορούμε να εκτελέσουμε περαιτέρω δοκιμές και για άλλα στοιχεία κατόπιν αιτήματός σας.

Τα φυτά απορροφούν και συσσωρεύουν αρσενικό, μόλυβδο, κάδμιο και υδράργυρο από το έδαφος και το νερό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συγκεντρώσεις ικανές να απειλήσουν τη δημόσια υγεία. Οι οριακές τιμές για τον μόλυβδο και το κάδμιο στα φρούτα και τα λαχανικά αναφέρονται λεπτομερώς στο παράρτημα της οδηγίας (ΕΚ) αριθ.1886/2006.

Μυκοτοξίνες

–  Οι μυκοτοξίνες είναι μεταβολίτες των μυκήτων (μούχλα). Πολλές από αυτές τις ουσίες είναι εξαιρετικά δηλητηριώδεις και η ανώτατη περιεκτικότητα τους ρυθμίζεται από την οδηγία (ΕΚ) αριθ.1886/2006. Μεγάλες ποσότητες αφλατοξινών (ένας από τους τύπους των μυκοτοξινών) μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα προϊόντα όπως δημητριακά, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και μπαχαρικά. Ανάλογα με το φρούτο, μπορεί να είναι φρόνιμο να ελεγχθεί και για περαιτέρω μυκοτοξίνες (ωχρατοξίνη, πατουλίνη κ.α.)

Μικροβιολογική εξέταση

• Μέτρηση συνολικών αερόβιων μικροβίων
• Εντεροβακτήρια
• Escherichia coli (και το στέλεχος EHEC)
• Bacillus cereus
• Σταφυλόκοκκοι θετικοί στην πηκτάση (π.χ. Staphylococcus aureus)
• Σαλμονέλα
• Λιστέρια
• Ζύμες
• Μύκητες
• και πολλά άλλα…